سلولز
سلولز با فرمول شیمیایی C6H10O5)n و با چگالی 1.5 گرم بر سانتیمتر مکعب، یکی از مهم‌ترین پلیمرهای طبیعی است و به عنوان یک ماده‌ی خام پایان‌ناپذیر، ماده‌ای زیست‌سازگار در مقیاس صنعتی است. این ماده سال‌هاست که در قالب چوب و الیاف گیاهی به عنوان یک منبع انرژی، مصالح ساختمانی و پوشاک به کار برده می‌شود.
الیاف سلولزی دسته‌جاتی از میکروفیبریل‌ها هستند که در آن‌ها مولکول‌های سلولز همیشه به صورت فیبریل‌هایی در اندازه‌ی نانو توسط گیاه تولید می‌شوند. بالغ بر 100 زنجیره‌ی گلوکان به یکدیگر ملحق می‌شوند تا به صورت یک فیبریل مقدماتی در آیند؛ فیبریل‌ها نیز به یکدیگر ملحق شده و به صورت میکروفیبریل‌های سلولزی در اندازه‌ی نانو یا نانوفیبر در می‌آیند.
الیاف سلولزی
الیاف سلولزی با داشتن عرضی در محدوده‌ی نانومتر، موادی مبتنی بر طبیعت با ویژگی‌های مفید و منحصر به فرد هستند. مهم‌تر از همه، نانو سلولز‌های جدید که از الیاف سلولزی نانوساختار با یک بعد نسبتاً وسیع (نسبت طول به عرض) و با خواص معین تهیه می‌شوند، کاربردهای متعددی پیدا کرده‌اند. ترکیبات الیاف نانوساختار در فشار بالا، دمای بالا و شتاب بالا مجزا شده و منجر به ایجاد یک سطح وسیع می‌شود و از این رو برهم‌کنش‌های قوی با گونه‌های اطراف مانند آب، مواد پلیمری، مواد آلی، نانو ذرات و سلول‌های زنده ایجاد می‌کند. روش‌هایی از قبیل آنالیز SEM، آنالیز TEM، آنالیز XRD و … برای شناسایی ساختار سلولز به کار می‌روند
نانو الیاف سلولزی از دو بخش آمورف و کریستالی تشکیل شده‌اند:
بررسی ساختار کریستالیته و نیز درجه‌ی کریستالیته الیاف و بررسی نسبت سلولز موجود در الیاف که نسبت مستقیم با خواص کریستالیته الیاف دارد با دستگاه XRD قابل اندازه‌گیری است.
روش سگال
میزان اندازه‌ی ذرات و درجه‌ی کریستالیته‌ی الیاف تاثیر مستقیم بر خصوصیات الیاف سلولزی دارد. براساس روش سگال الیاف موجود در زاویه‌ی 2θ برابر با 18 مناطق آمورف و 2θ برابر 22.7 نشان‌دهنده‌ی مناطق سلولز به صورت کریستالی است که با این روش می‌توان درجه‌ی کریستالیته مناظق کریستالی را محاسبه کرد.
